benim cocuklugumda yollari tebessirle degilde tas parcalariyla cizerdik.insan kac yasinda olursa olsun icinde cocuk kalan bir yani oluyo.olmalida zaten bence.belkide cocuk buyutmeyi kolaylastiran bir seydir bu cocuk yanimiz.onlarla oynayip, onlarla gulmemizi saglayan.
annecigi cizgi oyununu ogretmeye calisti tahaya ama tahanin henuz cizgi oynama yasi gelmemis.neyseki kuzeni yetisti imdadimiza.annecik onunla oynadi cizgi.
tahaysa taslari firlatip oyana buyana kosturdu durdu.
haa anneciginede kapinin onundeki yesillikten bir tane karahindibaa cicegi koparip hediye etmeyide unutmadi.
dip not:
(bu cicege kucukken saricicek derdim ama buzdevri ni izlerken ogrenmistim adini.)
(tisortumuz el emegi babaya babalar gunu hediyesiydi)(dady's boy)
